توجه به تولید داروی با کیفیت و اطمینان از استمرار آن در هر شرایط، یکی از دغدغه های واقعی دلسوزان کشور محسوب می شود. زیرا هر فرهنگی که دارای ماهیت واقعی دولت-ملت باشد همیشه در معرض هجوم ویا تحریم است و در شرایط وقوع بحران نه تنها امکان حذف دارو از سبد عرضه به مردم مقدور نمی باشد، بلکه مصرف آن به صورت تصاعدی افزایش می یابد. بدین لحاظ و به سبب اهمیت حرکت در مسیر تولید مواد موثره دارویی از اواسط دهه 60 چند شرکت جهت تولید این مواد تاسیس گردیدند.پس از یک دوره کوتاه مدت از اواخر دهه 70 با سیاست های حمایتی مناسب دولت شرکت های خصوصی متعددی در زمینه تولید مواد موثره شیمیایی و بسته بندی دارويی به این جمع پیوستند. این شرکتها در حال حاضر علاوه بر تولید بیش از 406 قلم از مواد موثره دارویی و شیمیایی و قریب به تمام ملزومات مورد نیاز بسته بندی دارویی ، بیش از 71/9 درصد از اقلام مورد نیاز صنعت داروسـازی داخلی را تامیـن می کنند. رشد قابل ملاحظه این صنعت در ده سال گذشته مرهون سیاست گذاری های صحیح معاونت غذا ودارو وزارت بهداشت ودرمان و تلاش گسترده و شبانه روز مدیران وصنعت کاردان این کارخانجات می باشد.دست اندکاران این صنعت با توجه به اینکه مواد تولیدی آنها با نظام سلامت جامعه سروکار دارد و بیماران در شرایط نیاز جسمانی از تولیدات آنها بهره می برند متعهد هستند مستمرا در افزایش کیفیت محصول فراتر از استانداردهای ابلاغی (cGMP) تلاش نمایند تا ضمن رضایت دائم مصرف کنندگان ، امکان ورود مواد دارویی بی کیفیت و تهیه شده در شرایط غیر استاندارد از منظر GMP در کشورهای خارجی به داخل کشور مسدود گردد. این تعهد حرفه ای ، علاوه بر توسعه علوم و فنون روزآمد(High Tech) در داخل کشور و اشتغال فرزندان تحصیلکرده ایرانی ، موجب صیانت از ملت در زمانهای بحران خواهد گردید.
در نیمه دوم سال 1379 جمعی از پیشکسوتان این عرصه اقدام به برگزاری جلساتی مستمر جهت ایجاد تشکلی صنفی نمودند وپس از ماهها مطالعه و بررسی جوانب مختلف این امر، هیئت موسسان سندیکا تشکیل و اقدام به ثبت رسمی این تشکل نمودند که در نهایت پس از تصویب اساسنامه سندیکای تولید کنندگان مواد اولیه داروئی و شیمیایی در مورخ 1380/6/6 و با شماره 151 در اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران به ثبت رسید، که به سبب درخواست تعدادی از شرکت های بسته بندی دارویی تغییر یافت.